آشنایی با دستگاه هواساز

هواسازدستگاهی است که با تنظیم دما، رطوبت، تعیین میزان هوای تازه و فیلتر کردن هوا عمل تهویه مطبوع تابستانی و زمستانی را انجام میدهد. در کویلهای سرمایشی که وظیفه ی رطوبت گیری را دارند بایستی سرعت هوا برابر  500 FPMباشد.

براساس این سرعت، سایز کویل های سرمایش، گرمایش و اندازه هواساز برآورد می گردد. توجه داریم که هواساز بزرگتر به معنای فضای بیشتر موتور خانه و نیز فضای بیشترجهت دسترسی و تعمیرات است. در طراحی کویلها مقدار دبی آب ورودی چیلر، دمای آب ورود و خروج چیلر، دمای خشک، تر و شبنم محیط، درصد رطوبت، سرعت هوا روی کویلها، جنس و تعداد فینها و لوله های کویل تاثیر گذار میباشد.  در طراحی کویل کوچکتر فضای کمتری برای هواساز نیاز داریم اما در عوض مقدار افت فشار پمپ و فن هواساز افزایش یافته و مصرف انرژی بالا میرود که بنابراین تعداد فین های بیشتری در یک کویل نیازداریم. درطراحی کویل بزرگتر مقدار افت فشار سمت پمپ و فن پایین تراست و هزینه های مصرف انرژی کمتر می شود اما در عوض هزینه های اولیه جهت خرید کویل و هواساز بالا میرود و به فضای بیشتری مورد نیاز است. برای بدست آوردن سطح کویل مقدار هوای عبوری را بر سرعت هوا تقسیم نموده تا سطح موثر کویل در هواساز بدست آید. از دیگر اجزای هواساز میتوان علاوه بر کویل های سرمایشی و گرمایشی، به فن ها، دمپرهای هوای برگشتی، دهش هوای تازه، محفظه ی اخطلاط هوا و بخش فیلتر ها نام برد.


برای محاسبه ی هد فن دستگاه هواساز لازم است تا افت فشارهای زیر را با هم جمع کنیم.
1-افت فشار شاخه ای از کانال رفت که بیشترین افت فشار را دارد
2-افت فشار کانال برگشت با در نظر گرفتن افت فشار اتصالات
3-افت فشار دریچه های زیر کانالهای رفت و برگشت
4-افت فشار سرعتی در دریچه ی رفت
5-افت فشار در داخل دستگاه هواساز

انواع کویل های دستگاه هواساز

در کویلهای گرم کننده می توان از بخار یا اب داغ استفاده نمود.این کویلها برای پیش گرمایش،گرمایش یا گرمایش محدد بکار برده میشود. سرعت هوا در این کویلها با توجه به مقدار هوا وابعاد کویل تعیین می گردد. اندازه ی کویل را میتوان با توجه به محدودیتهای فضای در دسترس یا سرعتهای حدی 500 -800 fpm   معین کرد. در اطلاعاتی که توسط سازنده ارائه میشود نیز افت فشار و ظرفیت برای برای انتخاب کویل ذکر میگردد.  کویلهای بخاری باید به گونه ای نصب شود که حداقل 18 اینچ فاصله میان خروجی بخار مایع شده و کف وجود داشته باشد تا امکان بکارگیری تله ها و لوله های بخار مایع شد،وجود داشته باشد.

 

                                          
 کویل های پیش گرم کننده
استفاده از کویلهای ضد انجماد برای انجام پیش گرمایش بخصوص در مواقعی که درجه حرارت پایین تر از درجه ی حرارت انجماد است، توصیه میشود. برای کاهش هزینه اولیه کویل،پ یش گرم کن غالبا فقط در قسمتی از دستگاه تهویه نصب میشود که حداقل هوای تازه در آن جریان دارد. در صورتی که انتخاب کویلی برای فشار بخار یا بار مورد نظر امکان پذیر نباشد، بهتر است که بجای انتخاب کویل بزرگتر، از کویل کوچکتری استفاده نمود. با انتخاب کویل کوچکتر از یخ زدن کویل جلو گیری میشود. استفاده از دو کویل پیش گرم کن نیز احتمال یخ زدن را به حداقل میرساند. کویل اول را تعمدا طوری انتخاب میکنند که همواره در مدت زمستان با فشار بخار کامل،ک ار کند. در این صورت هوای بیرون تا درجه حرارتی بالاتر از انجماد گرم می شود و کویل دوم برای گرم کردن هوا از این درجه حرارت تا درجه حرارت مورد نظربکار برده شود. درجه حرارت هوایی که از کویل دوم خارج می شود بطور خودکار کنترل میگردد. علاوه بر تله بخاری معمولی مورد نیاز برای خارج کردن بخار مایع شده در کویل، نصب یک تله بخار کمکی در محل ورودی بخار به کویل نیز توصیه شده است.این تله ها باید در قسمت خارج از پوشش دستگاه، نصب گردند. بیشتر کویل ها با شیبی به طرف قسمت انتهایی ساخته میشوند و اگر کویلی چنین ساختمانی نداشته باشد، در هنگام نصب باید این شیب در نظر گرفته شود. برای به حد اقل رساندن مسائل مربوط به تمیز کردن کویلها، صافی هایی در دهانه ی ورودی کویل پیش گرم کن نصب میگردد.

                     
کویل های گرم کن یا گرمایش مجدد
کویل های انتخاب شده برای گرمایش مجدد معمولا بزرگتر از مقدار مورد نیاز است. علاوه بر بار مورد نیاز ضریب اطمینانی بین 15%تا 25%توصیه می شود. این عمل افزایش باری که در اوایل صبح بوجود می آید با افت حاصل در کانالها که در صورت طولانی بودن مسیر میتواند مهم باشد، را جبران میکند.این کویلها نیز شبیه کویلهای پیش گرمایشی باید شیبی به سمت قسمت انتهایی داشته باشند.


کویلهای سرمایش
کویلهای سرمایش با آب سرد، آب چاه یا انبصاط مستقیم به منظور پیش گرمایش، سرمایش و رطوبت زدایی، و پیش سرمایش بکار برده می شود. سرعت جریان در کویل سرمایش با توجه به مقدار هوا، اندازه کویل، فضای در دسترس و بار کویل تعیین میگردد. در اطلاعاتی که از طرف سازنده اعلام می شود، حداکثر سرعت هوای توصیه شده که بیش از آن ذرات آب همراه هوا حمل خواهد شد، مشخص میگردد.


اسپری ها و دفع کننده ها
اسپری ها برای رطوبت زنی، رطوبت زدایی یا شستشوی هوا بکار برده می شوند. یکی از مسائلی که در طراحی این وسایل غالبا به چشم می خورد، خط تخلیه واقع در سمت خروجی پمپ است که علاوه بر خارج کردن آب از اسپری ها، خط تخلیه آب جمع شده در حوضچه زیر اسپری را نیز کنترل میکند. دفع کننده های بعد از اتاقک اسپری برای جلو گیری از ورود قطرات آب به سیستم کانالها، بکار برده میشود.


بای پس هوا
بای پس هوا به دو منظور انجام میشود:

(1) افزایش سیر کولاسیون هوای اتاق

(2) کنترل درجه ی حرارت هوای خروجی از دستگاه

وقتی که سیرکولاسیون بیشتری مورد نیاز باشد از بای پس ثابت استفاده می شود این روش جریان یافتن هوای برگشتیاز طریق فن بدون عبور از یک مبدل حرارتی را امکان می سازد و بعلاوه از ایجاد حالت سکون در فضای مورد نظر جلوگیری نموده و دستیابی به ضریب سیرکولاسیون قابل قبول را ممکن میسازد. مقاومت کل موجود در مسیر جریان هوا برای سیستمی از این نوع، جمع کل مقاومت ها در کانالها و دستگاه هواساز است. بنابراین مقاومت در مسیر بای پس معمولا طوری در نظر گرفته می شود که با مقاومت اجزاء بای پس شده متوازن گردد. این کار را با استفاده از تنظیم کننده ی متوازن جریان و تغییر اندازه دهانه ی ورودی بای پس میتوان انجام داد. طراحی مناسب مکش و تخلیه ی فنها جهت عملکرد مطلوب فن همراه با به حداقل رساندن صدای ایجاد شده ضروری است. برای فنهای نصب شده در زیر زمین باید ایزولاسیون لرزش با توجه به سرعت دوران پره های فن در نظر گرفته شود. معمولا عایقهای لاستیکی یا پشمی برای این منظور مناسبند. وقتی که فن در طبقات فوقانی نصب شد، پایه های سیمانی با فنر های لرزه گیر برای گرفتن لرزه های طبیعی توصیه میشود.نیاز به تاکید بیشتر در کنترل صدا و ارتعاش بخصوص در طبقات فوقانی ساختمان نیست.تعداد فن های موجوددر یک محل و توان لازم بر آنها مستقیما با میزان کنترل صدا و ارتعاش مورد نیاز،مشخص میشود. با استفاده از عایق های لاستیکی یا پشمی در مقابل صداو ارتعاش ایزوله میشوند. علاوه بر اینها،تمام انواع فنها باید توسط اتصالات انعطاف پذیر به کانالهای تخلیه و در صورت نیاز به کانال توزیع هوای ورودی متصل شوند.تجهیزات یکپارچه ی اماده ی نصب باید در نزدیکی ستونها یا روی تیر های اصلی قرار گیرند تا انحناء کف محدود گردد.پشم یا لاستیک غالبا انعطاف لازم برای عمل موثر در چنین کاربردهایی را دارند.

                                         
موتور فن و محرک
انتخاب مناسب موتور و محرک فن به طولانی تر شدن عمر آن و به حداقل رساندن تعمیرات کمک میکند. محرکهی مستقیم فنها معمولا در مواردی بکار برده میشوند که مقادیر مشخص و دقیق هوا مشخص نباشد، زیرا انرژی زیاد (بخار یا آب داغ و غیره) با اختلاف درجه حرارت بیشتر از حد مورد نیاز برای متعادل کردن هر نوع نارسایی در مقدار هوا دراختیار می باشد. این حالت به عنوان مثال در گرمکن یک واحدی مشاهده میشود. فنهایی که مجهز به محرکهای مستقیم هستند، در مواردی که مقاومت سیستم را می توان دقیقا تعیین نمود نیز مورد استفاده قرار میگیرد. گرچه در بیشتر کاربردهای تهویه ی مطبوع از محرکهای تسمه ای استفاده میشود. تسمه های  Vشکل به صورت زوجهای تطبیق یافته روی قرقره های متوازن برای به حداقل مساعل ناشی از لرزش و طولانی تر شدن عمر مفید دستگاه بکار برده می شوند. این وسایل بخصوص در مواقعی که تنظیم دستگاه ها برای تامین مقدار دقیق و مشخص از هوا لازم است، مفید میباشند. این تنظیم ها را با تغییر گام قرقره های قابل تنظیم یا با تغییر قرقره ها در مجموعه قرقره های ثابت می توان انجام داد. حفاظت تسمه برای ایمنی در تمام محرکهای تسمه ای V شکل و حفاظ اتصال برای محرکهای نوع مستقیم لازم میباشند. موتور فن باید بر مبنای حداکثر توان ترمزی پیش بینی شده انتخاب شود. موتور باید بقدر کافی بزرگ باشد که با ظرفیت توانی مشخص شده برای ان کار کند. چون موتور فن پیوسته کار میکند، در نظر گرفتن 15% اضافه بار توسط NEMA برای افتهای محرک و کاهش ولتاژ خط توصیه شده است. برای فنها موتور با گشتاور معمولی انتخاب میشود.

 

نمونه فن سانتریفیوز                                  نمونه پلاگ فن

بازخوردها